-
1 rozmach
m (G rozmachu) sgt 1. (zamach) swing- wziąć rozmach to take a swing2. (tempo, skala) nabierać rozmachu to gather momentum 3. (śmiałość) dash, panache- żyć/pracować z rozmachem to live/work on a grand scale- podziwiali rozmach jego pędzla/pióra they admired the flourish a. dash of his painting/writing* * *-u; m( energiczny ruch) swing; ( dynamika) momentumbrać (wziąć perf) rozmach — to take a swing
nabierać (nabrać perf) rozmachu — to gather momentum
* * *mi1. (= impet) force, momentum, impetus; brać rozmach take a swing.2. (= dynamika, śmiałość) momentum; nabierać rozmachu gather momentum; (robić coś) z rozmachem (do sth) with a flourish.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozmach
См. также в других словарях:
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
zabić — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… … Słownik frazeologiczny
zabijać — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… … Słownik frazeologiczny
rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… … Słownik języka polskiego
zaiwaniać — ndk I, zaiwaniaćam, zaiwaniaćasz, zaiwaniaćają, zaiwaniaćaj, zaiwaniaćał zaiwanić dk VIa, zaiwaniaćnię, zaiwaniaćnisz, zaiwaniaćwań, zaiwaniaćnił, posp. «robić coś z zapałem, z rozmachem; iść szybko, raźno» Antoś na harmonii z cicha zaiwania.… … Słownik języka polskiego
rypać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, rypaćpię, rypaćpie, rypaćany {{/stl 8}}– rypnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rypaćnę, rypaćnie, rypaćnij, rypaćnął, rypaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rąbać — ndk IX, rąbaćbię, rąbaćbiesz, rąb, rąbaćał, rąbaćany rąbnąć dk Va, rąbaćnę, rąbaćniesz, rąbaćnij, rąbaćnął, rąbaćnęła, rąbaćnęli, rąbaćnięty, rąbaćnąwszy 1. tylko ndk «rozdrabniać, rozłupywać coś na kawałki (np. drzewo, lód itp.) czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień